Upadek szatana symbolicznie opisują księgi Izajasza 14.12-14 oraz Ezechiela 28.12-18. Fragmenty te przede wszystkim odwołują się do królów Babilonu i Tyru, aczkolwiek dotyczą one, poza wspomnianymi królami, także siły duchowej za którą stoi szatan. Fragmenty te opisują w jaki sposób szatan upadł, lecz nie podają dokładnie kiedy ten upadek miał miejsce. Wiemy zatem, że aniołowie zostali stworzeni zanim powstała ziemia (Księga Joba 38.4-7). Szatan upadł zanim jeszcze kusił Adama i Ewę w Ogrodzie Eden (1 Księga Mojżeszowa 3.1-14). Upadek szatana musiał zatem wydarzyć się już po stworzeniu aniołów, lecz przed kuszeniem Adama i Ewy w Ogrodzie. Pismo Święte nie mówi dokładnie czy upadek szatana wydarzył się kilka minut, godzin czy dni przed kuszeniem Adama i Ewy w Ogrodzie.
Księga Joba mówi nam, że na jakiś czas szatan miał dostęp do nieba i tronu Bożego. „Otóż zdarzyło się pewnego dnia, że przybyli synowie Boży, aby się stawić przed Panem, a wśród nich przybył też i szatan. I rzekł Pan do szatana: Skąd przybywasz? A szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Wędrowałem po ziemi i przeszedłem ją wzdłuż i wszerz” (Księga Joba 1.6-7). W tym czasie szatan nadal swobodnie poruszał się pomiędzy niebem a ziemią, rozmawiając z Bogiem i odpowiadając na Jego działania. W którym momencie Bóg przerwał mu ten dostęp nie jest znane.
Dlaczego szatan „wypadł” z nieba? Szatan upadł przez swoją pychę. Pragnął być Bogiem, a nie Jego sługą. Zwróć uwagę na wielokrotne twierdzenia „Wstąpię...” w Księdze Izajasza 14.12-15. Księga Ezechiela 28.12-15 opisuje szatana jako niespotykanie urodziwego anioła. Szatan bez wątpienia był najznakomitszym spośród aniołów, najpiękniejszym spośród Bożych stworzeń, lecz wciąż był niezadowolony. Zamiast tego, szatan zapragnął być Bogiem, aby praktycznie „zrzucić Boga z Jego tronu” i przejąć panowanie nad całym wszechświatem. Szatan pragnął być Bogiem, a co ważniejsze, tym argumentem szatan kusił Adama i Ewę w Ogrodzie Eden (1 Księga Mojżeszowa 3.1-5). Jak szatan „wypadł” z nieba? Właściwie to słowo „wypadł” nie jest odpowiednim słowem. Lepszym słowem byłoby powiedzenie, że Bóg wyrzucił szatana z nieba (Księga Izajasza 14.15; Ezechiela 28.16-17). Szatan nie wypadł z nieba, a raczej został z niego usunięty.
Wersja Angielska:
How, why, and when did Satan fall from heaven?
Satan’s fall from heaven is symbolically described in Isaiah 14:12-14 and Ezekiel 28:12-18. While these two passages are referring specifically to the kings of Babylon and Tyre, they also reference the spiritual power behind those kings, namely, Satan. These passages describe why Satan fell, but they do not specifically say when the fall occurred. What we do know is this: the angels were created before the earth (Job 38:4-7). Satan fell before he tempted Adam and Eve in the Garden (Genesis 3:1-14). Satan’s fall, therefore, must have occurred somewhere after the time the angels were created and before he tempted Adam and Eve in the Garden of Eden. Whether Satan’s fall occurred hours, days, or years before he tempted Adam and Eve in the Garden, Scripture does not specifically say.
Księga Joba mówi nam, że na jakiś czas szatan miał dostęp do nieba i tronu Bożego. „Otóż zdarzyło się pewnego dnia, że przybyli synowie Boży, aby się stawić przed Panem, a wśród nich przybył też i szatan. I rzekł Pan do szatana: Skąd przybywasz? A szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Wędrowałem po ziemi i przeszedłem ją wzdłuż i wszerz” (Księga Joba 1.6-7). W tym czasie szatan nadal swobodnie poruszał się pomiędzy niebem a ziemią, rozmawiając z Bogiem i odpowiadając na Jego działania. W którym momencie Bóg przerwał mu ten dostęp nie jest znane.
Dlaczego szatan „wypadł” z nieba? Szatan upadł przez swoją pychę. Pragnął być Bogiem, a nie Jego sługą. Zwróć uwagę na wielokrotne twierdzenia „Wstąpię...” w Księdze Izajasza 14.12-15. Księga Ezechiela 28.12-15 opisuje szatana jako niespotykanie urodziwego anioła. Szatan bez wątpienia był najznakomitszym spośród aniołów, najpiękniejszym spośród Bożych stworzeń, lecz wciąż był niezadowolony. Zamiast tego, szatan zapragnął być Bogiem, aby praktycznie „zrzucić Boga z Jego tronu” i przejąć panowanie nad całym wszechświatem. Szatan pragnął być Bogiem, a co ważniejsze, tym argumentem szatan kusił Adama i Ewę w Ogrodzie Eden (1 Księga Mojżeszowa 3.1-5). Jak szatan „wypadł” z nieba? Właściwie to słowo „wypadł” nie jest odpowiednim słowem. Lepszym słowem byłoby powiedzenie, że Bóg wyrzucił szatana z nieba (Księga Izajasza 14.15; Ezechiela 28.16-17). Szatan nie wypadł z nieba, a raczej został z niego usunięty.
Wersja Angielska:
How, why, and when did Satan fall from heaven?
Satan’s fall from heaven is symbolically described in Isaiah 14:12-14 and Ezekiel 28:12-18. While these two passages are referring specifically to the kings of Babylon and Tyre, they also reference the spiritual power behind those kings, namely, Satan. These passages describe why Satan fell, but they do not specifically say when the fall occurred. What we do know is this: the angels were created before the earth (Job 38:4-7). Satan fell before he tempted Adam and Eve in the Garden (Genesis 3:1-14). Satan’s fall, therefore, must have occurred somewhere after the time the angels were created and before he tempted Adam and Eve in the Garden of Eden. Whether Satan’s fall occurred hours, days, or years before he tempted Adam and Eve in the Garden, Scripture does not specifically say.
